Porozrzucane fotografie
na ścieżce życia
fragmenty czasoprzestrzeni
cudem malowane
ściskające za gardło
wyciskające z oczu
łzy szczęścia
są ponad naszą codziennością
parasolem wielobarwnym
tęczą marzeń kolorowych...
Wspomnienia są dobre
bo są piękne
i piękne są
bo są dobre
czuwają jak matki serce
w rozkołysanym miłością śnie dziecka
nad nami
kiedy czarne chmury
czarne, myśli, słowa, ludzie
próbują złorzeczyć szczęściu...
sobota, 5 listopada 2011
Subskrybuj:
Komentarze do posta
(
Atom
)
0 komentarze :
Prześlij komentarz