Poza mną jestem ja
spętana
tkwię w kokonie niezadanych pytań
wyjaśniających wiele
przepełniona goryczą
infantylnie nieprzekonana
że świat
to idylla
boskim oddechem natchniona
Z głową pełną przeświadczeń
kodów nieufności
Taka jestem ja
dla świata
jak o sobie samej
obraz niezatarty
mieszczę w plątaninie
spojrzeń
mętnych oczu
z ukosa
z góry
opinii
uwikłana w sieć
wyrazów
wyjętych z kontekstu
twarzy
I wyrwać się muszę z klatki
sama
z niewielką pomocą
wyroczni
z przejrzystym okiem