Broń Boże

Z fragmentów ciszy
poskładam serce
otulę je spokojem
zachodu słońca

Na łagodnej fali
rozłożę życie
niech niesie mnie
spokój dni przyszłych

Z błękitu nieba
pochwycę obłoki
pod głową kładąc
ciężar z niej zdejmę

Spod nóg pousuwam
śliskie kamienie
niech wiatr mnie prowadzi
niech błogo mi będzie

I w myśli powtarzać będę
że jestem
dzieckiem natury
Broń Boże - cywilizacji...